Wojciech Soliński
(Uniwersytet Wrocławski)
E-mail: wojciech.solinski[at]uwr.edu.pl
ORCID: 0000-0001-8244-3101
DOI: 10.31261/FLPI.2023.05.04
„Fabrica Litterarum Polono-Italica” 2023, nr 1
Pobierz artykuł
Pobierz cały numer
Abstrakt
Autor tekstu analizuje, wydane w 2008 roku, polskie przekłady dwóch reportaży Umberta Eco, napisanych i opublikowanych w 1968 po jego pobycie w Pradze, podczas interwencji wojsk paktu warszawskiego, i w Warszawie, po wydarzeniach marcowych. Lekturze tych reportaży towarzyszy refleksja nad sztuką reportażu, teorią komunikacji masowej itp., obecna w licznych dziełach uczonych Eco, ale też w powieściach takich jak Imię róży (Il nome della rosa) czy Temat na pierwszą stronę (Numero zero). Uwagi na temat sztuki reportażu bez trudu znaleźć można również w tekstach publicystycznych, w tym także okolicznościowych (np. we Wstępie do włoskiej i polskiej edycji Opisania świata Marco Polo). W tym kontekście, te dziś czytane reportaże, ujawniają wszystkie zalety i wady tego typu aktywności piśmienniczej, nie będące tylko rezultatami dystansu czasowego i przestrzennego.